Το 2022 δεν είναι πλέον κοινό μυστικό πως οι παραγωγοί συστημάτων προσεγγίζουν απευθείας τους τελικούς καταναλωτές.
Για να το κάνω εντελώς ξεκάθαρο, οι παραγωγοί συστημάτων παρακάμπτουν τον κατασκευαστή που είναι πελάτης και συνεργάτης τους. Προσεγγίζουν το έργο, συμφωνούν και κατόπιν δελεάζουν τον κατασκευαστή με υποσχέσεις και μεγάλες ποσότητες παραθύρων, με πολλά έργα, έτσι ώστε δεν θα χρειαστεί ν’ αναζητήσει μόνος του δουλειά για μεγάλα χρονικά διαστήματα.
Συνάδελφοι όχι, υπάρχουν μεγάλοι κίνδυνοι. Καταρχάς, πώς είναι δυνατόν να ορίσει οποιοσδήποτε το κόστος και το κέρδος σε μια μεταποίηση; Πώς μπορεί να δεχθεί ο κατασκευαστής ότι θα κατασκευάσει ένα παράθυρο με συγκεκριμένο κόστος, το οποίο σχεδόν πάντα θα είναι μη βιώσιμο;
Γιατί αυτή η διαδικασία ευτελίζει τόσο τον κατασκευαστή όσο και το προϊόν. Όταν κάποιος καλείται να κατασκευάσει ένα παράθυρο με μικρότερο κόστος από το πραγματικό θα το κατασκευάσει ποιοτικά; Ποιος τελικά εγγυάται για το τελικό προϊόν;
Ένα είναι σίγουρο πάντως, ότι η παραπάνω τακτική αποδυναμώνει τον ρόλο του κατασκευαστή αλλά και την επιχείρησή του. Ο παραγωγός συστημάτων, σχεδιάζει και πιστοποιεί τα συστήματα που παράγει.
Ο κατασκευαστής είναι αυτός που δίνει τις λύσεις, αυτός που κατασκευάζει και τοποθετεί το κούφωμα. Είναι αυτός που δίνει την εγγύηση για το προϊόν του. Οι ρόλοι είναι διακριτοί και ξεκάθαροι.
Εν τέλει, θες να είσαι κατασκευαστής ή φατουρατζής;