Με τις λιτές γραμμές, το καθαρό γεωμετρικό σχήμα και την απλή διακόσμηση στους εσωτερικούς χώρους, το σπίτι στην Κόρινθο που σχεδίασε η αρχιτέκτονας Κατερίνα Βαλσαμάκη αποτελεί ένα τέλειο δείγμα της σύγχρονης αρχιτεκτονικής.
Πρόκειται για ένα λευκό λιτό όγκο που ξεχωρίζει με τη μίνιμαλ αρχιτεκτονική του και εναρμονίζεται άψογα με το γύρω τοπίο.
Η Κατερίνα Βαλσαμάκη, διευθύνει το προσωπικό της γραφείο με την επωνυμία Katerina Valsamaki Architects ήδη από το 1989 και τα σχέδια της ακολουθούν το σχεδιαστικό ύφος ενός συνεχιστή του μοντέρνου κινήματος στην αρχιτεκτονική, με μια σύγχρονη μίνιμαλ ερμηνεία. Το σπίτι στην Κόρινθο αποτελεί ένα δείγμα της δουλειάς της που ολοκληρώθηκε το 2017 για να χρησιμοποιηθεί από τα μεγαλύτερα μέλη μιας οικογένειας ως μόνιμη κατοικία.
Η απλότητα, η έντονη γεωμετρία και οι λιτές γραμμές κερδίζουν στα σημεία με την πρώτη ματιά σε αυτό το ιδιαίτερο καλοκαιρινό σπίτι σε ένα μικρό χωριό της Κορίνθου που ονομάζεται Εξαμίλια. Ενα όνομα που το κουβαλάει από τους βυζαντινούς χρόνους και είναι προϊόν καλοπροαίρετης πνευματικής τεμπελιάς, καθώς σημαίνει απλά «έξι μίλια», η απόσταση του από την Κόρινθο.
Το χωριό βρίσκεται σε υψόμετρο 80μ. από τη θάλασσα και περιβάλλεται από ανοιχτά χωράφια πλούσια με καλλιέργειες. Κάπου εκεί έξω, προς τα ανατολικά, λίγο πριν τα μεγάλα υψώματα των βουνών προς τα νότια, δεσπόζει το σπίτι. Μετρώντας τέσσερα στρέμματα επίπεδης γης έχει θέα στον Κορινθιακό κόλπο προς τα βόρεια, προσφέροντας ταυτόχρονα μια εντυπωσιακή θέα του λόφου της Εξαμιλίας στα δυτικά.
Απλότητα και γεωμετρική αρμονία στο σπίτι στην Κόρινθο
«Η βασική μας χειρονομία για τη σύνθεση αυτής της κατοικίας, είναι μια απλή ευθεία γραμμή, μεταφορά της γραμμής του ορίζοντα και αντίστιξη στον επιβλητικό λόφο στο βάθος», σημειώνει η Κατερίνα Βαλσαμάκη.
Ο απλός μονολιθικός λευκός όγκος του σπιτιού, φιλοξενεί τόσο εσωτερικούς χώρους όσο και τις ανοικτές σκιασμένες βεράντες – ενώ στο υπόγειο βρίσκονται όλες οι βοηθητικές λειτουργίες. Όλες οι λειτουργίες του σπιτιού χωροθετούνται μέσα σε μια ενιαία δομή που μπορεί να ιδωθεί ως ένα περίκλειστο εσωτερικό σε σχέση με το οικόπεδο, ενώ το υπόλοιπο έδαφος γύρω από αυτό παραμένει όπως ήταν, στη φυσική του μορφή.
Μέσα στο στενό αίθριο, που συμπληρώνει την κατοικία από την πλευρά της εισόδου, μια σειρά δέντρων ενισχύει την ιδέα της περιτείχισης του ανοιχτού υπαίθριου χώρου.
Κατά την είσοδο στο σπίτι, η χωρική συνέχεια μεταξύ των εσωτερικών και εξωτερικών χώρων αποκαλύπτεται πλήρως. Οι χώροι διημέρευσης, το καθιστικό, η κουζίνα και η τραπεζαρία σε ανοιχτή διάταξη έχουν ανοίγματα μέχρι την οροφή που αγκαλιάζουν το φυσικό φως, στις τρεις πλευρές, ενώ προσφέρουν θέα στον κήπο, την πόλη και τη θάλασσα στο βάθος.
Τα συρόμενα παράθυρα εξαφανίζονται μέσα τους τοίχους, καταλύουν τα χωρικά όρια και εντείνουν την αίσθηση της ανοιχτοσιάς. Το σκιερό μεγάλο αίθριο σε συνέχεια των χώρων διημέρευσης, δυτικά, είναι το κέντρο του σπιτιού τους καλοκαιρινούς μήνες καδράροντας τη θέα προς τον περιβάλλοντα και τον ανοιχτό ορίζοντα.
Η αρχιτεκτονική και το interior design συνδυάζουν μια έντονη σχέση μεταξύ τους, διατηρώντας μια άμεση συνέχεια του εσωτερικού με τον εξωτερικό χώρο. Τα χρώματα είναι από λευκό έως γκρι. Απλές, καθαρές γραμμές στο σχεδιασμό και το φως παίζουν τους βασικούς ρόλους στο interior design.
Οι σκιές και το φως δημιουργούν ενδιαφέροντα παιχνίδια, προσδίδοντας ιδιαίτερα ατμοσφαιρική διάθεση και ηρεμία στο εσωτερικό του. Και στο εξωτερικό, ο σχεδιασμός του περιβάλλοντα χώρου, σε συνδυασμό με τη διαχείριση της μοντέρνας στέγασης, προσφέρουν ένα εντυπωσιακό αποτέλεσμα.
Μια πισίνα υπερχείλισης οργανώνεται στο εξωτερικό και τρέχει παράλληλα με τους χώρους διαβίωσης.
Η κύρια πρόσβαση, ένα πλακόστρωτο μονοπάτι κάθετο στο σπίτι, ορίζει την είσοδο στη μέση της νότιας όψης και με μια χειρονομία λακωνικού σχεδιασμού το χωρίζει σε δύο μέρη, δύο περιοχές: στα αριστερά οι δημόσιοι χώροι, εσωτερικοί και εξωτερικοί, στα δεξιά οι ιδιωτικοί. Η συνένωση των εσωτερικών με τους άμεσους υπαίθριους χώρους προσφέρει μια χωρική διεύρυνση στην κατοικία των 137 τετραγωνικών, ενώ δημιουργεί την αίσθηση ενός μεγαλύτερου κτίσματος από ότι πραγματικά είναι.
Tο σπίτι περιλαμβάνει δύο κόσμους, κάτι που έκανε σαφές η πρόσοψη κατά την είσοδο. Στα δεξιά της εισόδου, ένας μακρύς ορθογώνιος τοίχος από λευκό σοβά με ένα μοναδικό άνοιγμα, τέλειο τετράγωνο επιτρέπει μια ματιά στη βεράντα του υπνοδωματίου και του ιδιωτικού κόσμου του κατοίκου. Στα αριστερά, ένα μακρύ οριζόντιο άνοιγμα καδράρει ιδανικά την όψη των τριών δέντρων, της Φύσης εξημερωμένης. Σε αυτή τη δυαδικότητα απεικονισμένη στην πρόσοψη, αιχμαλωτίζεται ο Κόσμος.
Πέρα όμως από αυτά τα δίπολα, το σπίτι υπάρχει και σε δύο κόσμους! Οπως περιγράφει το αρχιτεκτονικό γραφείο, ο ασυμβίβαστα απλός, λευκός ορθογώνιος όγκος, χωρίς οποιεσδήποτε ιδιοτροπίες, αδιαφορώντας για οποιαδήποτε προγραμματική ιδιοσυγκρασία, τοποθετεί αμέσως το κτίριο σε έναν μεταφορικό κόσμο. Το σπίτι είναι εκεί, τόσο ως μια απτή πραγματικότητα καθώς και ένας συμπυκνωτής νοήματος.
Για να ενισχύσει αυτή την αίσθηση του ανοίκειου, το κτίριο δεν κάθεται στη γη με οποιοδήποτε είδος παραδοσιακών αρχιτεκτονικών «ποδιών», δηλαδή υποστυλώματα, τοίχους κλπ. Δεν αναγνωρίζει καν το πάνω και το κάτω! Η λευκή κορδέλα σοβά που βλέπουμε στην κορυφή γύρω από το κτίριο βρίσκεται και στο έδαφος, χωρίζοντάς το από αυτό.
Το κτίριο είναι πραγματικά ένα κουτί των θαυμάτων. Επιπλέον τα τρία δένδρα αντιπροσωπεύουν τη Φύση που ενθυλακώνεται μέσα στον μεταφορικό κόσμο του σπιτιού. Αυτός ο μεταφορικός μηχανισμός επιτρέπει στις θέες από τα διάφορα σημεία του σπιτιού να μην είναι απλά θεάσεις του περιβάλλοντος αλλά μέρος του σπιτιού, συστατικό στοιχείο της κατοίκησης σε ένα συνεχές με τον κόσμο που κατοικείται.
Με αυτή την έννοια, η κατοικία στα Εξαμίλια ολοκληρώνει την ιστορία της και παρουσιάζει τον εαυτό της ως ένα πλήρη μικρόκοσμο, έναν κόσμο μέσα σε έναν κόσμο μέσα σε έναν κόσμο…
Πηγή: iefimerida.gr