Ελευθέριος Ταφρόγλου – Πρόεδρος ΕΕΑ: Το αλουμίνιο είναι στρατηγικής σημασίας υλικό για τη χώρα μας

«Tο 2007 ήταν η καλύτερη περίοδος στην ιστορία του αλουμινίου στην Ελλάδα.» τόνισε σε συνέντευξή του στο TIME TV, ο Πρόεδρος της ΕΕΑ κ. Ελευθέριος Ταφρόγλου και πρόσθεσε «H Ελλάδα δεν είναι μία χώρα, η οποία παράγει μόνον ποιοτικά αγροτικά προϊόντα. Διαθέτει μία βιομηχανία υψηλής τεχνογνωσίας, η οποία εξάγει υψηλής ποιότητας βιομηχανικά προϊόντα που χρησιμοποιούνται από μεγάλες ευρωπαϊκές βιομηχανίες.»

Ο Πρόεδρος της ΕΕΑ κ. Ελευθέριος Ταφρόγλου, στα πλαίσια των δράσεων της Ένωσης για την προβολή του κλάδου και της σημασίας του για την Ελληνική Οικονομία, παραχώρησε διαδικτυακή συνέντευξη σχετικά με τον κλάδο του αλουμινίου στο δημοσιογράφο κ. Σ. Κτενά και στο κανάλι Τime TV για το μέλλον και τις προοπτικές του κλάδου του αλουμινίου, την οποία και σας παραθέτουμε.

Κύριε Ταφρόγλου ο τομέας του αλουμινίου εμφάνισε μια δραματική πτωτική πορεία από το 2007 ως σήμερα. Ποιες είναι οι πραγματικές απώλειες που παρουσίασε;

Πράγματι, το 2007 ήταν η καλύτερη περίοδος στην ιστορία του αλουμινίου στην Ελλάδα. Από τότε μέχρι σήμερα έχουμε μια πτώση της τάξης του 80% συνολικά!.

Σε απόλυτους αριθμούς;

Το 2007 ήμασταν στους 100.000 τόνους ενώ σήμερα στους 30 χιλιάδες τόνους σε ότι αφορά στη διέλαση κάτι που βεβαίως έχει σχέση με την κατακόρυφη πτώση της οικοδομικής δραστηριότητας. Από αυτούς τους 100.000 τόνους περίπου το 70-75% απορροφάται στην οικοδομή, πόρτες -παράθυρα και βέβαια για ευρύτερη χρήση. Το υπόλοιπο 25% έχει αρκετές εφαρμογές σε άλλες βιοτεχνίες.

Τι συνέπειες είχε η πορεία αυτή σε επίπεδο απασχόλησης εργαζομένων;

Ο τομέας του αλουμινίου δεν περιορίζεται μόνον στη βιομηχανία. Είναι ένας ολόκληρος κλάδος, στον οποίο συμπεριλαμβάνονται μικρές επιχειρήσεις, βιοτεχνίες, επαγγελματίες, εργαζόμενοι. Ο κλάδος απασχολούσε περίπου 40.000 εργαζομένους ενώ σήμερα είμαστε γύρω στις 30.000.

Η έξαρση των φωτοβολταϊκών δε βοήθησε τον κλάδο;

Πράγματι η έξαρση των φωτοβολταϊκών βοήθησε. Το θέμα των φωτοβολταϊκών συστημάτων, για την Ελλάδα ήταν και παραμένει ένα θέμα πάρα πολύ σημαντικό λόγω της μεγάλης ηλιοφάνειας που έχει η χώρα μας και καταλαβαίνετε ότι πρέπει όλοι να την εκμεταλλευτούμε. Όταν ξεκίνησε πριν από αρκετά χρόνια είχε μια πάρα πολύ ανοδική πορεία, όμως τα τελευταία 3 – 4 χρόνια της κρίσης ακολουθεί μία φθίνουσα πορεία. Τα φωτοβολταϊκά είναι ένας από τους τομείς που κράτησε τoν κλάδο καθώς σημαντικές ποσότητες αλουμινίου διατίθενται στην κατασκευή φωτοβολταϊκών. Παρά τον ανταγωνισμό του σιδήρου, το αλουμίνιο βρήκε δρόμους στην αγορά των φωτοβολταϊκών. Όμως αυτό τελείωσε στο πρώτο τρίμηνο το 2013.

Το πρόγραμμα «Εξοικονόμηση κατ’ οίκον»;

Ήταν πράγματι η δεύτερη μεγάλη «αναπνοή» που πήραμε και παίρνουμε ως κλάδος. Ανεξάρτητα από τα προβλήματα και τις καθυστερήσεις του από τη γραφειοκρατία, η οποία συνεχίζεται και από τη συμπεριφορά των τραπεζών, η οποία συν-πλην έχει βελτιωθεί ελαφρώς – συνεχίζει να είναι ένας παράγοντας που επιβραδύνει πάρα πολύ την καλύτερη εκτέλεση των έργων. Το πρόγραμμα, όμως «Εξοικονόμηση κατ’ οίκον» μας κράτησε και συνεχίζει να μας κρατάει σε ένα πολύ μεγάλο ποσοστό. Το μόνο ευχάριστο είναι ότι θα συνεχιστεί και το 2014 και γι’ αυτό έχουμε λάβει ήδη τις σχετικές διαβεβαιώσεις από τα αρμόδια υπουργεία και τους αρμόδιους φορείς από την Ευρώπη αλλά και από την ελληνική πολιτεία.

Η πτώση της εγχώριας αγοράς τόνωσε την εξωστρέφεια των ελληνικών επιχειρήσεων αλουμινίου;

Πολλές φορές έχω τονίσει ως πρόεδρος της Ελληνικής Ένωσης Αλουμινίου ότι το αλουμίνιο είναι στρατηγικής σημασίας υλικό για τη χώρα μας. Είμαστε μια χώρα με καθετοποιημένη παραγωγή, δηλαδή ξεκινάμε από τον ελληνικό βωξίτη και τελειώνουμε στο να κατασκευάζουμε παράθυρα, πόρτες, φωτοβολταϊκά. Αυτό είναι το πρώτο μας πλεονέκτημα και το δεύτερο είναι η υψηλή ποιότητα των προϊόντων μας. Αυτά τα πλεονεκτήματα έχουν δώσει την ευκαιρία στις ελληνικές επιχειρήσεις να πραγματοποιήσουν εξαγωγές. Οι επιχειρήσεις μας είναι εφοδιασμένες με κατάλληλα ευρωπαϊκά πιστοποιητικά και βεβαίως δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτε από τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές επιχειρήσεις. Στις καλές εποχές λοιπόν – τότε που άνθιζε η οικοδομική δραστηριότητα τα προϊόντα των επιχειρήσεων κατευθύνονταν κατά 70% στην ελληνική αγορά και κατά 30% στο εξωτερικό. Τώρα τα πράγματα έχουν αντιστραφεί υπέρ των εξαγωγών. Ήταν ένα αναγκαίο… καλό. Τι είδαμε λοιπόν; Οι ελληνικές βιομηχανίες αλουμινίου αντέδρασαν γρήγορα και προσπάθησαν να επιταχύνουν την εξωστρεφή τους δραστηριότητα και το πέτυχαν. Έχουμε ήδη φτάσει σήμερα το ποσοστό εξαγωγών να αντιπροσωπεύει το 50% και κάποια τρίμηνα το 55% του τζίρου των εταιρειών.

Κάποια στιγμή, αν δεν κάνω λάθος, οι εξαγωγικές επιδόσεις του τομέα αλουμινίου ξεπέρασαν ακόμα και τις αντίστοιχες επιδόσεις του τομέα των νωπών οπωροκηπευτικών…

Πράγματι, κατά διαστήματα υπήρξαμε ο καλύτερος εξαγωγικός τομέας, μετά τα πετρελαιοειδή βεβαίως.

Οι ελληνικές επιχειρήσεις εντείνουν απλώς τις εξαγωγικές τους προσπάθειες ή έχουν να επιδείξουν κάποια συγκεκριμένα αποτελέσματα;

Το ελληνικό κούφωμα αλουμινίου ανταγωνίζεται επί ίσοις όροις το Γερμανικό κούφωμα και αναφέρομαι σε αυτό διότι πραγματικά είναι πάρα πολύ ποιοτικό. Αντίστοιχα ανταγωνίζεται και το Ιταλικό κούφωμα που έχει την φινέτσα. Εμείς συνδυάζουμε και τα δύο. Θα μπορούσε λοιπόν κανείς να περιμένει ότι οι εξαγωγικές μας προσπάθειες θα εστιάζονταν μόνο σε αυτό. Κι όμως, τα κουφώματα, αντιπροσωπεύουν το μικρότερο ποσοστό. Αντιθέτως σε άλλα προϊόντα ειδικών απαιτήσεων έχουμε πολύ υψηλότερες εξαγωγικές επιδόσεις. Και αυτό είναι μία απόδειξη ότι η ελληνική βιομηχανία έχει σοβαρά πλεονεκτήματα. Θα ήθελα στο σημείο αυτό επίσης να αναφέρω κάτι πολύ σημαντικό: στον τομέα της έλασης αλουμινίου έχουμε την εταιρεία ΕΛΒΑΛ, η οποία συγκαταλέγεται μεταξύ των καλύτερων ευρωπαϊκών και παγκόσμιων εταιρειών έλασης. Η εταιρεία είναι εξωστρεφής κατά 85% που σημαίνει ότι τα προϊόντα έλασης της ΕΛΒΑΛ, τα ελληνικά προϊόντα από ελληνικά χέρια από ελληνική πρώτη ύλη, στέκονται επάξια στην Ευρώπη. Αυτό αν θέλετε αναγορεύει και τον τομέα έλασης σε έναν καθαρό, σε ότι αφορά τα ελληνική προϊόντα αλουμινίου, διαφημιστή της χώρας μας στο εξωτερικό. Για να επανέλθω στα προϊόντα διέλασης και μάλιστα στα προϊόντα ειδικών προδιαγραφών και απαιτήσεων, ειδικών σχημάτων και κραμάτων σας λέω ότι ελληνικές επιχειρήσεις έχουν σημαντικές επιτυχίες.

Μπορείτε να μας δώσετε κάποια παραδείγματα;

Η ελληνική βιομηχανία εξάγει στη Βόρεια Ευρώπη προϊόντα στον τομέα της αυτοκινητοβιομηχανίας. Υπάρχουν ελληνικές επιχειρήσεις, που εξάγουν στην BMW ή στη Mercedes καλύπτοντας τις πιο υψηλές προδιαγραφές αυτοκινήτων σε θέματα ασφάλειας και ποιότητας. Καταλαβαίνετε λοιπόν, ότι μιλάμε για προϊόντα που δεν επιδέχονται ούτε το απειροελάχιστο ποσοστό αστοχίας. Άρα στον τομέα της αυτοκινητοβιομηχανίας έχουμε Ελληνικές επιχειρήσεις που εξάγουν προϊόντα υψηλών απαιτήσεων και προδιαγραφών. Αυτός είναι ο ένας τομέας. Ο άλλος τομέας τα ειδικά προφίλ όπως προφίλ για το σώμα του κινητήρα ή του μικρού κινητήρα της μικρής αντλίας σ’ αυτά είναι κομμάτια προφίλ που βγαίνουν από την πρέσα. Ένα προφίλ κόβεται ανά 30-40 πόντους και φτιάχνει ένα μοτέρ, αυτά είναι τα προφίλ των ειδικών απαιτήσεων. Πλέον δημιουργούνται από ευρωπαϊκές βιοτεχνίες καθώς δυστυχώς λόγω της κρίσης οι ελληνικές εξέλειψαν.

Το μεγάλο πρόβλημα, ωστόσο, είναι ότι οι επιτυχίες αυτές έγιναν κάτω από τρομακτικά εμπόδια. Και δε μιλάω μόνον για το εφιαλτικό τοπίο της κρίσης αλλά και για πρόσθετα εμπόδια όπως είναι το ασύλληπτο ενεργειακό κόστος των βιομηχανιών…

Πράγματι, τον τελευταίο χρόνο γίνεται πάρα πολύ μεγάλη συζήτηση που έχει να κάνει ακριβώς με το κόστος ενέργειας. Γνωρίζουμε όλοι, ο καθένας στον τομέα του ότι είμαστε πάρα πολύ ακριβοί σε σύγκριση με την Ευρώπη είτε πρόκειται για οικιακό είτε για βιομηχανικό τιμολόγιο, που προέρχεται από φυσικό αέριο ή ηλεκτρικό ρεύμα. Εμάς μας ενδιαφέρει το βιομηχανικό. Το κόστος ενέργειας είναι ένας καθοριστικός παράγων του κόστους παραγωγής του προϊόντος. Επίσης εκείνο που πρέπει να μην ξεχνάμε είναι ότι όλη η παραγωγική διαδικασία προϊόντων αλουμινίου απαιτεί μεγάλες ποσότητες ενέργειας. Άρα ζωτικής σημασίας θέμα είναι να μειωθεί το κόστος της ενέργειας για να είμαστε πλέον ανταγωνιστικοί. Τον τελευταίο καιρό η Ευρωπαϊκή Ένωση αλουμινίου μέσω του γενικού της Διευθυντή, του κυρίου Γκετς, έδωσε μια συνέντευξη. Ο κ. Γκετς αναφέρθηκε στο κλείσιμο εργοστασίων αλουμινίου στην Ευρώπη που σημαίνει απώλεια θέσεων εργασίας από την μια και από την άλλη ένα κόστος, που κάποια στιγμή θα μας φέρει σε πολύ μεγάλη συρρίκνωση, γεγονός που θα αγγίξει και την πατρίδα μας πολλαπλώς. Αν θέλουμε λοιπόν τη βιωσιμότητα της ελληνικής βιομηχανίας θα πρέπει να μειώσουμε σήμερα τα τεράστια κόστη ενέργειας.

Απάντηση