Τα πετάσματα είναι εξελιγμένα κατασκευαστικά στοιχεία των οποίων η λειτουργία πρέπει να επαληθεύεται με δοκιμές που βασίζονται στα ισχύοντα πρότυπα. Οι τροποποιημένες διαδικασίες δοκιμών σημαίνουν ότι δεν ισχύουν πλέον οι αποδείξεις δοκιμών και δεν επιτρέπεται πλέον η ορθή σήμανση CE σύμφωνα με την οικοδομική νομοθεσία.
Τα επικαιροποιημένα πρότυπα EN 12153 (δοκιμή) και EN 12152 (ταξινόμηση) περιέχουν σημαντικές αλλαγές όσον αφορά τη δοκιμή και την ταξινόμηση της αεροδιαπερατότητας. Οι κατασκευαστές πετασμάτων και συστημάτων πετασμάτων (πάροχοι συστημάτων) θα πρέπει επομένως να ελέγχουν προσεκτικά τις εκθέσεις δοκιμών τους για να διασφαλίσουν ότι συμμορφώνονται με τις νέες απαιτήσεις και πληρούν τις τροποποιημένες απαιτήσεις. Οι αλλαγές αυτές έχουν ληφθεί υπόψη στις δοκιμές του ift Rosenheim από το 2000.
Τον Δεκέμβριο του 2023, δύο επικαιροποιημένα πρότυπα για τη δοκιμή και την ταξινόμηση της αεροδιαπερατότητας των πετασμάτων, το EN 12153 (δοκιμή) και το EN 12152 (ταξινόμηση), θα δημοσιευθούν και ως γερμανικές εκδόσεις. Συνεπώς, τα νέα πρότυπα πρέπει να τηρούνται για τη δοκιμή, την ταξινόμηση και τη σήμανση CE. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι τα EN 12153 και EN 12152 αναφέρονται ως “μη χρονολογημένα” στο πρότυπο προϊόντος για πετάσματα EN 13830:2003 σύμφωνα με την παράγραφο 4.4. Αυτό σημαίνει ότι για τη σήμανση CE πρέπει πάντα να χρησιμοποιείται η πιο πρόσφατη έκδοση, προκειμένου να πληρούνται οι κανονιστικές και, συνεπώς, οι απαιτήσεις της οικοδομικής νομοθεσίας.
Οι έρευνες από κατασκευαστές και παρόχους συστημάτων στο ift Rosenheim δείχνουν ότι τόσο οι γερμανικές όσο και οι ευρωπαϊκές εποπτικές αρχές της αγοράς δίνουν όλο και μεγαλύτερη προσοχή σε τέτοιες λεπτομέρειες. Οι κατασκευαστές πετασμάτων και συστημάτων πετασμάτων (πάροχοι συστημάτων) θα πρέπει επομένως να γνωρίζουν και να τηρούν τις σχετικές αλλαγές:
- Η μέθοδος δοκιμής EN 12153 για τον προσδιορισμό της διαπερατότητας του αέρα υπό αρνητική πίεση (αναρρόφηση από τον άνεμο), η οποία προηγουμένως καθοριζόταν μόνο ως προαιρετική, έχει πλέον καταστεί υποχρεωτική. Αυτό είναι κατανοητό, καθώς η αναρρόφηση του ανέμου οδηγεί γενικά σε υψηλότερο φορτίο.
- Όταν περιγράφεται η ταξινόμηση της κλάσης “AE” σύμφωνα με το EN 12152, πρέπει να προσδιορίζεται η μέγιστη πίεση δοκιμής- για παράδειγμα, μια ταξινόμηση όπως AE+1200 είναι τώρα δυνατή εάν η αεροστεγανότητα ενός πετάσματος προσδιορίστηκε σε μέγιστη πίεση δοκιμής 1.200 Pa.
- Εισαγωγή μιας νέας ταξινόμησης της διαπερατότητας του αέρα σε αρνητική πίεση (αναρρόφηση αέρα), έτσι ώστε οι εκθέσεις ταξινόμησης πρέπει πλέον να προσδιορίζουν τέσσερις κλάσεις αντί για μία μόνο.
Οι κατασκευαστές πετασμάτων και συστημάτων πετασμάτων (πάροχοι συστημάτων) θα πρέπει επομένως να ελέγχουν προσεκτικά τις εκθέσεις δοκιμών τους για να διασφαλίσουν ότι συμμορφώνονται με τις νέες απαιτήσεις και πληρούν τις υψηλότερες απαιτήσεις. Ωστόσο, οι κάτοχοι και οι χρήστες των εκθέσεων δοκιμών ift δεν χρειάζεται γενικά να διεξάγουν νέες δοκιμές, καθώς το ift Rosenheim χρησιμοποιεί αυτή τη μέθοδο για τον προσδιορισμό της αεροστεγανότητας σε περίπτωση αναρρόφησης από τον άνεμο από τη δημοσίευση του πρώτου προτύπου δοκιμών το 2000. Οι ειδικοί του ift συνέστησαν την προηγούμενη προαιρετική δοκιμή αναρρόφησης ανέμου, καθώς αυτή αντικατοπτρίζει ρεαλιστικά το φορτίο. Αυτό σημαίνει ότι οι ιδιοκτήτες και οι χρήστες των εκθέσεων δοκιμών ift δεν χρειάζεται να ανησυχούν και μπορούν να πραγματοποιήσουν σωστά τη σήμανση CE όσον αφορά την οικοδομική νομοθεσία.
Ωστόσο, για το σκοπό αυτό απαιτούνται μερικά τυπικά βήματα: Για να μπορέσει να συνεχίσει να χρησιμοποιεί τα υπάρχοντα αποτελέσματα δοκιμών, οιονεί σύμφωνα με το “παλαιό πρότυπο”, για τη σήμανση CE, ο κατασκευαστής ή ο πάροχος του συστήματος πρέπει να συμβουλευτεί τον κοινοποιημένο φορέα που διεξήγαγε τις δοκιμές και τις αξιολογήσεις επιδόσεων που αναγράφονται και στο σήμα CE. Ο κοινοποιημένος φορέας δοκιμών επαληθεύει την αλλαγή του προτύπου και αποφασίζει αν απαιτείται νέα δοκιμή προϊόντος ή, ιδανικά, αν μπορεί να χρησιμοποιηθεί μια απλουστευμένη διαδικασία. Εδώ αξιολογούνται τα υπάρχοντα (ιστορικά) δεδομένα δοκιμών. Εάν αυτό είναι δυνατό, δημιουργείται ένα αντίστοιχο έγγραφο αξιολόγησης που περιλαμβάνει μια νέα έκθεση ταξινόμησης. Για την επαλήθευση αυτή, το ift Rosenheim έχει πρόσβαση σε μια εκτεταμένη βάση δεδομένων προτύπων και σε ένα ψηφιακό αρχείο με τα αντίστοιχα αποτελέσματα δοκιμών και έγγραφα (“ιστορικά δεδομένα”) για την αξιολόγηση των επιδόσεων. Η εμπειρία έχει δείξει ότι στις περισσότερες περιπτώσεις αυτή η αξιολόγηση επιδόσεων μπορεί να πραγματοποιηθεί χωρίς νέες δοκιμές προϊόντος.
Θα πρέπει επίσης να δοθεί προσοχή στις ακόλουθες πτυχές, οι οποίες δεν είναι νέες αλλά συχνά παρερμηνεύονται:
- Η εφαρμογή των νέων προτύπων δοκιμών και ταξινόμησης επηρεάζει επίσης τα έργα πετασμάτων που πρόκειται να δοκιμαστούν σύμφωνα με τους διεθνείς κανονισμούς (π.χ. CWCT – Centre for window and cladding technology), καθώς οι τυποποιημένες μέθοδοι δοκιμών για το κέλυφος των κτιρίων κάνουν επίσης αχρονολόγητη αναφορά στα πρότυπα που αναφέρονται εδώ.
- Εάν τα πετάσματα πρόκειται να δοκιμαστούν σε συνδυασμό με προκατασκευασμένα πέτρινα στοιχεία που συνδέονται με την κατασκευή πετασμάτων ή στα οποία εγκαθίσταται η κατασκευή πετάσματος, οι επιφάνειες και οι αρμοί των πέτρινων στοιχείων δεν πρέπει να προστεθούν στο πέτασμα για τη δοκιμή. Αυτό σημαίνει ότι για την ταξινόμηση μπορούν να χρησιμοποιηθούν μόνο τα μήκη των αρμών και η επιφάνεια της πραγματικής κατασκευής πετάσματος. Αυτό πρέπει να λαμβάνεται υπόψη κατά τη δοκιμή, την περιγραφή του δοκιμίου και την έκθεση δοκιμής. Μια “πληροφοριακή” δοκιμή της συνολικής κατασκευής (πέτασμα + πέτρινα στοιχεία) “κατ’ αναλογία” είναι φυσικά δυνατή.
- Η δοκιμή των ανοιγόμενων στοιχείων είναι δυνατή σύμφωνα με το EN 12153, αλλά η ταξινόμηση δεν είναι δυνατή. Εάν απαιτείται ταξινόμηση για τα ανοιγόμενα στοιχεία, απαιτείται ξεχωριστή δοκιμή σε κατάλληλο θάλαμο δοκιμών σύμφωνα με το EN 1026 και ταξινόμηση σύμφωνα με το EN 12207.