Το 2013, για μια από τις πιο ιστορικές ελληνικές βιομηχανίες, την Αλουμίνιον της Ελλάδος, έκλεινε με ζημίες-ρεκόρ 48 εκατ. ευρώ. Έναν χρόνο μετά και έχοντας πλέον ολοκληρώσει έναν ευρύτατο επενδυτικό κύκλο, με στόχο τον εκσυγχρονισμό και ένα πρωτόγνωρο πρόγραμμα περικοπής του κόστους παραγωγής, η μεγαλύτερη καθετοποιημένη βιομηχανία αλουμινίου της Ευρώπης βλέπει τη διεθνή συγκυρία των τιμών του μετάλλου να ευνοεί την προσπάθειά της για επαναφορά σε τροχιά βιωσιμότητας και κερδοφορίας.
Όπως δείχνουν τα πιο πρόσφατα δεδομένα από το μεγαλύτερο χρηματιστήριο μετάλλων, το London Metal Exchange, τα προθεσμιακά συμβόλαια αλουμινίου έχουν ξεπεράσει το όριο των 2.100 δολαρίων/τόνο, για δεύτερη φορά μέσα στο 2014, με τους αγοραστές του Δεκεμβρίου να τοποθετούνται στα 2.120 δολάρια. Η ανοδική τροχιά των τιμών, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των αναλυτών της αγοράς, τροφοδοτείται από τα θεμελιώδη. Βάσει των προβλέψεων των μεγαλύτερων παραγωγών του κλάδου, η ζήτηση θα κινηθεί με μέσο ετήσιο ρυθμό της τάξης του 4% τα επόμενα χρόνια.
Εκτός από τη ζήτηση, τα σοβαρά προβλήματα που παρατηρούνται στο παραγωγικό δυναμικό δημιουργούν έλλειμμα προσφοράς, το οποίο σε μεσοπρόθεσμο ορίζοντα δεν φαίνεται να διαφοροποιείται. Άλλωστε, στον καθοδικό κύκλο των διεθνών τιμών μεγάλος αριθμός ανταγωνιστικών εργοστασίων οδηγήθηκε στο κλείσιμο: 11 από τα 26 ευρωπαϊκά εργοστάσια αλουμινίου έχουν πάψει να λειτουργούν, με πιο πρόσφατο παράδειγμα τη μονάδα της Alcoa στη Σαρδηνία.
Την ίδια περίοδο, βεβαίως, για να επιβιώσει, η ΑτΕ χρειάστηκε να ολοκληρωθεί ένα πρωτοφανές πρόγραμμα δραστικής μείωσης του λειτουργικού κόστους παραγωγής, το οποίο, αν και θεωρήθηκε υπερφιλόδοξο στην έναρξή του, σήμερα θεωρείται ως σημείο αναφοράς για την παγκόσμια αγορά του αλουμινίου, καθιστώντας την ελληνική βιομηχανία μια από τις πιο ανταγωνιστικές στον κόσμο (με την αίρεση, βεβαίως, της οριστικής διευθέτησης του θέματος με την τιμολόγηση της ηλεκτρικής ενέργειας).
Τιμές
Θυμίζουμε ότι οι τιμές έχουν κάνει ράλι από τα χαμηλά των 1.708 δολαρίων/τόνο στο πρώτο τρίμηνο του έτους και ήδη βρίσκονται πάνω από τα 2.050 δολάρια, έπειτα από ένα μίνι ράλι από τις αρχές Οκτωβρίου. Καθώς το Αλουμίνιον της Ελλάδος συνεισφέρει περίπου το 40% των κερδών προ φόρων τόκων και αποσβέσεων του ομίλου Μυτιληναίος, οι διακυμάνσεις των τιμών του LME σε συνδυασμό με τα premia αλλά και την ισοτιμία ευρώ-δολαρίου δημιουργούν ένα θετικό περιβάλλον όχι μόνο για την ιστορική βιομηχανία, αλλά συνολικά για τον όμιλο.
Διεθνές περιβάλλον
Η Δυτική Αφρική είναι η περιοχή η οποία έχει πληγεί περισσότερο σε όλο τον κόσμο από την επιδημία του θανατηφόρου ιού Έμπολα. Από την περιοχή αυτή προέρχεται περίπου το ένα πέμπτο των θαλάσσιων εξαγωγών βωξίτη και ήδη στην αγορά αλουμινίου εκφράζονται ανησυχίες για τη δυνατότητα να συνεχιστούν χωρίς προβλήματα οι προμήθειες προς τους διεθνείς αγοραστές. Τον σχετικό κίνδυνο επισημαίνει, μεταξύ άλλων, σε πρόσφατη έκθεσή της και η BNP Paribas, τονίζοντας ότι μια τέτοια εξέλιξη θα πιέσει προς τα πάνω τις τιμές του αλουμινίου. Τα προβλήματα στην Αφρική έρχονται να προστεθούν στην απόφαση τον περασμένο Ιανουάριο της κυβέρνησης της Ινδονησίας, από την οποία προέρχεται το 18% της παγκόσμιας παραγωγής βωξίτη, να απαγορεύσει τις εξαγωγές μεταλλευμάτων, προκειμένου να δώσει ώθηση στις εγχώριες βιομηχανικές επενδύσεις.
Σύμφωνα με τη Citigroup, το έλλειμμα βωξίτη στην παγκόσμια αγορά αλουμινίου φτάνει τους 6,3 εκατ. τόνους φέτος, αντί πλεονάσματος 49,3 εκατ. τόνων το 2013. Σημειώνεται ότι η Αλουμίνιον της Ελλάδος δεν επηρεάζεται από τα προβλήματα της αγοράς, αφού καλύπτει τις ανάγκες της σε βωξίτη από δικά της ορυχεία.
*Αναδημοσίευση από την εφημέριδα “Κεφάλαιο” της 8ης Νοεμβρίου 2014
Του Χάρη Φλουδόπουλου