Δημιουργική εσωστρέφεια στην Αλεξανδρούπολη

Η ιδιωτική και η δημόσια σφαίρα πλέκουν ένα ενδιαφέρον αρχιτεκτονικό ειδύλλιο σε μια μονοκατοικία στην Αλεξανδρούπολη.

Από το αίθριο – επιφάνειας 70 τ.μ. – η πρόσβαση στον πίσω κήπο γίνεται μέσω μιας ξύλινης συρόμενης πόρτας, με την οποία ρυθμίζεται και η έκθεση του εσωτερικού του σπιτιού στη δημόσια θέα. Τα συρόμενα συστήματα αλουμινίου είναι χωνευτά στο δάπεδο, ώστε το αίθριο, δυνητικά, να γίνεται ένα με τον εσωτερικό χώρο. Απέναντι από τα υπνοδωμάτια βρίσκονται εντέχνως καλυμμένα το λεβητοστάσιο και οι αποθήκες. Το να διατηρείς την υπόστασή σου και να τη διαφυλάσσεις μέσα στο πλήθος θα μπορούσε να είναι ένα από τα τσιτάτα των διαφόρων σεμιναρίων life coaching που ευδοκιμούν αυτή την περίοδο. Για την αρχιτεκτονική, η ενθαρρυντική αυτή προτροπή μεταφράζεται σε διπλωματικό χειρισμό ιδιωτικού και δημόσιου χώρου και ανέκαθεν αποτελούσε αδιαπραγμάτευτη προϋπόθεση για την ολοκλήρωση έργων με ισορροπημένες αναλογίες. Και το ζύγι αυτό μπορεί να έχει τέτοια ακρίβεια, ώστε ο ουρανός να αποτελεί απρόσμενα τη θέα μιας ισόγειας μονοκατοικίας, παρόλο που περιτριγυρίζεται από τριώροφες οικοδομές.
Η κουζίνα (Mobili Ιtaliani) και ο χώρος του καθιστικού είναι τοποθετημένα σε έναν κεντρικό άξονα – που καταλαμβάνει όλο το πλάτος του οικοπέδου, κατά μήκος του δρόμου – ενώ τα τρία υπνοδωμάτια και τα μπάνια σχηματίζουν γωνία 90° με αυτόν. Οι ανεστραμμένοι δοκοί της 180 τ.μ. κατοικίας συμβάλλουν στην ύπαρξη μεγάλων ανοιγμάτων, άρα και στη φωτεινότητα του εσωτερικού. Φωτογραφίες: Αντώνης Κεκιδάκης
Κάτι που πέτυχε στο αστικό τοπίο της Αλεξανδρούπολης ο ελληνοολλανδός αρχιτέκτονας Joris Braat αξιοποιώντας τη χωροταξική ελευθερία που προσφέρει ένα αίθριο και αναπτύσσοντας γύρω από αυτό την κυρίως κατοικία, με την κάτοψή της σε σχήμα «L». Οποιος κινείται εντός του σπιτιού, λοιπόν, δεν έχει ως οπτικό όριο κάποιον αμείλικτο φράκτη, αλλά μια ηλιόλουστη αυλή, αφήνοντας μόνο για τους περίοικους την εικόνα της κλειστής εξωτερικής όψης του κτιρίου. Οι ένοικοι, προστατευμένοι από τα αδιάκριτα βλέμματα, δεν αισθάνονται καθόλου απομονωμένοι, ακόμη και μέσα στο σπίτι. Η «ανοιχτωσιά» στα ενδότερα βρίσκει σύμμαχό της τους φεγγίτες οι οποίοι, στρατηγικά τοποθετημένοι στην οροφή, αφήνουν ανοιχτό τον δρόμο στο φυσικό φως, ώστε να ζεσταίνει και να φωτίζει τα δωμάτια. Και έτσι, τα έξω έσονται έσω και τούμπαλιν!

[images_grid auto_slide=”no” auto_duration=”1″ cols=”three” lightbox=”yes” source=”media: 34475,34476,34477,34478,34479,34480″][/images_grid]

Φωτογραφία: Αντώνης Κεκιδάκης

Πηγή: http://www.tovima.gr

 

 

 

Απάντηση