Τελετή αποφοίτησης 3ου Κύκλου Μαθημάτων στο Ε.Κ.Κ.Ν. Αυλώνα

Με μεγάλη επιτυχία έκλεισε ο 3ος κύκλος σπουδών της σχολής Ειδίκευσης Τεχνιτών Αλουμινίου και ξεκίνησε ο 4ο κύκλος. Η τελετή λήξης και έναρξης διεξήχθη στις 3 Νοεμβρίου στο εργαστήρι κατασκευής αλουμινίου εντός του καταστήματος ΕΚΚΝ Αυλώνα. «Εκεί όπου ανοίγει ένα σχολείο, κλείνει μία φυλακή» Βίκτωρ Ουγκώ Και όταν το σχολείο λειτουργεί μέσα στη φυλακή; Τότε συντελείται ένα θαύμα που γκρεμίζει τοίχους, φράκτες προκαταλήψεων και ανοίγει διάπλατα πόρτες και παράθυρα στην ελπίδα και το όνειρο.

Οι άνθρωποι στο Ινστιτούτο Κατασκευής Αλουμινίου (ΙΝ.Κ.ΑΛ.) και ο Σύνδεσμος Ελλήνων Κατασκευαστών Αλουμινίου (ΣΕΚΑ) αφιερώνουν τον ελεύθερο χρόνο τους προσφέροντας γνώσεις και στήριξη σε παιδιά που την χρειάζονται και επιβραβεύοντας έτσι την προσπάθεια να κάνουν την υπέρβαση. Στο νέο κύκλο σπουδών σπουδαστές περιμένουν με θέρμη να παρακολουθήσουν τα μαθήματα κατασκευάζοντας κουφώματα για τη φυλακή. Ήδη στους τρεις προηγούμενους κύκλους σπουδών οι μαθητές κατασκεύασαν κουφώματα για την αλλαγή των παραθύρων μιας ολόκληρης πτέρυγας. Στην εκδήλωση παρευρέθηκαν μέλη του ΣΕΚΑ και του ΙΝΚΑΛ καθώς και επιχειρηματίες του κλάδου που συμβάλλουν και αυτοί από την πλευρά τους σε αυτή την προσπάθεια.

Οι παρευρισκόμενοι περιηγήθηκαν στον χώρο του εργαστηρίου. Η τελετή έκλεισε με την απονομή των πιστοποιητικών στους αποφοίτους και μια ευχάριστη μουσική έκπληξη που είχαν ετοιμάσει οι μαθητές της σχολής.

Τα παιδιά θέλοντας να ευχαριστήσουν από καρδιάς του καθηγητές τους για αυτήν την ξεχωριστή προσπάθεια που γίνεται στο ΕΚΚΝ Αυλώνα ετοίμασαν ένα τραγούδι «Πορτοπαράθυρα στην τούφα» το οποίο και παρουσίασαν.

Τους Λένο, Καλογεράκη, Δαμανάκη
Θερμά – θερμά ευχαριστώ
που ήρθαν να με βρουν μεσ’ το κελάκι
να με κάνουν ωραίο και καλό
φίλοι μου, απ’ την καρδιά, ευχαριστώ!

Με φώναξε μια μέρα
ο αρχι – αρχιφύλακας
μου είπε «Νίκο, αν θέλεις,
στα αλουμίνια να πας»
και κάπως έτσι, αρχίζει ετούτος ο βραχνάς

Μου δώσαν να φορέσω
μια τρέντι εργατική στολή
και τσάντα να κρατήσω
με τη Ferrari στη ραφή
η λίμπιντο μου είχε υψωθεί

Καλό, καλό το πρώτο μαθηματάκι
κι ας μη κατέχω θεωρητικά
Καλό-, Καλό-, Καλό-, Καλογεράκη
πες μου πως έμπλεξα ρε Λένο με όλα αυτά
πορτοπαράθυρα και αλουμίνια

Καναπεδάκια με προσούτο
και πίτσες στοιβαγμένες στη σειρά
στου ΣΕΚΑ το ινστιτούτο
έκανες Ποτόσογλου κοιλιά
Δαμανάκη είσαι αστέρι τελικά

Και έφτασε η ώρα
με τρο-, με τρόπο μουσικό
το χέρι να σας σφίξω
και μέσα από την καρδιά μου να σας πω
«φίλοι μου, θερμά ευχαριστώ!»
Οι μαθητές – κρατούμενοι

[images_grid auto_slide=”no” auto_duration=”1″ cols=”three” lightbox=”yes” source=”media: 13019,13020,13022,13023,13025,13026,13027,13029,13030,13032,13033,13035,13036,13038″][/images_grid]

Απάντηση