Η ΕΕ πρέπει να ζητήσει στη διάσκεψη του ΟΗΕ για το κλίμα (COP21), που θα γίνει στο Παρίσι τον Δεκέμβριο, τη μείωση κατά 40% των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου έως το 2030 και ενίσχυση της χρηματοδότησης για το κλίμα, όπως αναφέρεται σε ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (ΕΚ) που εγκρίθηκε την Τετάρτη.
Το ΕΚ ζητά επίσης να διατεθεί ένα μερίδιο των εσόδων των δικαιωμάτων εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα για τη χρηματοδότηση για το κλίμα, και οι τομείς της αεροπορίας και της ναυτιλίας να λάβουν μέτρα για τον περιορισμό των εκπομπών τους έως το τέλος του 2016.Το ψήφισμα υιοθετήθηκε με 434 ψήφους υπέρ, 96 κατά και 52 αποχές.
«Αν δεν καταφέρουμε να προλάβουμε την υπερθέρμανση του πλανήτη ώστε αυτή να μην υπερβεί τους 2 βαθμούς Κελσίου μέχρι το τέλος του αιώνα θα δούμε πολλές περισσότερες ξηρασίες, πλημμύρες, το λιώσιμο των πάγων και την εξαφάνιση όλο και περισσότερων γεωργικών εκτάσεων. Η κλιματική αλλαγή θα είναι επίσης ένας παράγοντας για την αύξηση του μεταναστευτικού προβλήματος», δήλωσε ο εισηγητής του ΕΚ Gilles Pargneaux (Σοσιαλιστές, Γαλλία) προσθέτοντας τα εξής:
«Το οικονομικό ζήτημα θα αποτελέσει ακρογωνιαίο λίθο της συμφωνίας στο Παρίσι. Αυτός είναι ο λόγος που ζητούμε ένα σαφή οδικό χάρτη από τα κράτη μέλη, έτσι ώστε να γνωρίζουμε πώς θα χρηματοδοτηθεί το Πράσινο Ταμείο μετά το 2020».
Στο ψήφισμα, το οποίο αποτελεί και την εντολή για την αντιπροσωπεία του Κοινοβουλίου στην COP 21, τη διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για την κλιματική αλλαγή στο Παρίσι το Δεκέμβριο, οι ευρωβουλευτές ζητούν από την ΕΕ να απαιτήσει:
– Μείωση τουλάχιστον κατά 40% των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, σε σύγκριση με τα επίπεδα του 1990
– Επίτευξη στόχου 40% για την ενεργειακή απόδοση
– Επίτευξη στόχου 30% για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας μέχρι το 2030
Το ψήφισμα καλεί για μια γενική αναζωογόνηση της ευρωπαϊκής πολιτικής για το κλίμα, σύμφωνα με το ανώτατο όριο δέσμευσης της ΕΕ για μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου κατά 80-95% κάτω από τα επίπεδα του 1990 μέχρι το 2050. Οι ευρωβουλευτές υποστηρίζουν ότι το Πρωτόκολλο του 2015 θα πρέπει να είναι νομικά δεσμευτικό, να επιδιώκει τη σταδιακή κατάργηση των παγκόσμιων εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα μέχρι το 2050 ή λίγο αργότερα, σε μια προσπάθεια να κρατήσει με έναν οικονομικά αποδοτικό τρόπο την υπερθέρμανση του πλανήτη κάτω από τους 2 βαθμούς Κελσίου, εάν κριθεί απαραίτητο θα πρέπει να αρχίσει το 2016 η υιοθέτηση πρόσθετων μέτρων για τη μείωση των εκπομπών και να συμπεριλάβει πενταετείς περιόδους ανάληψης υποχρεώσεων που θα μπορούσαν να επιτρέψουν ένα υψηλότερο επίπεδο φιλοδοξίας.
Οι ευρωβουλευτές εκφράζουν την ανησυχία τους για το γεγονός ότι η αρχική ανάλυση των εθνικά καθορισμένων προθέσεων συνεισφοράς (INDC) όσον αφορά τη μείωση των εκπομπών θα έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση της μέσης θερμοκρασίας του πλανήτη μεταξύ 2,7 °C και 3,5 °C . Ως εκ τούτου, ζητούν από τα συμβαλλόμενα μέρη να συμφωνήσουν στην COP21 στο Παρίσι να αναθεωρήσουν τις τρέχουσες INDC πριν από το 2020, προκειμένου να ευθυγραμμιστούν με τις πλέον πρόσφατες επιστημονικές αξιολογήσεις και έναν ασφαλή και συμβατό στόχο των 2 °C του παγκόσμιου προϋπολογισμού άνθρακα.
Χρηματοδότηση για το κλίμα
Το ΕΚ καλεί την ΕΕ και τα κράτη μέλη της να συμφωνήσουν σε έναν οδικό χάρτη για την αύξηση της προβλεπόμενης, νέας και πρόσθετης χρηματοδότησης σύμφωνα με τις σημερινές δεσμεύσεις, προκειμένου να συμβάλουν κατά το τμήμα που τους αναλογεί στο συνολικό επιδιωκόμενο ποσό των 100 δισ. δολαρίων ετησίως μέχρι το 2020.
Το ψήφισμα ζητεί την ανάληψη συγκεκριμένων δεσμεύσεων από την ΕΕ και διεθνώς για την παροχή πρόσθετων πόρων για την χρηματοδότηση της κλιματικής αλλαγής, όπως η δέσμευση κάποιων δικαιωμάτων εκπομπών στο πλαίσιο του ΣΕΔΕ της ΕΕ της περιόδου 2021-2030 και η μεταβίβαση εσόδων από τα ενωσιακά και διεθνή μέτρα για τις εκπομπές της αεροπορίας και της ναυτιλίας.
Μεταφορές
Το ΕΚ υπενθυμίζει ότι οι μεταφορές συνιστούν τον δεύτερο μεγαλύτερο τομέα παραγωγής εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου και καλεί όλα τα Συμβαλλόμενα Μέρη της COP21 να συνεργαστούν μέσω του Διεθνούς Οργανισμού Πολιτικής Αεροπορίας (ICAO) και του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού (IMO), προκειμένου να αναπτύξουν ένα παγκόσμιο πλαίσιο πολιτικής που θα παρέχει τη δυνατότητα αποτελεσματικής απόκρισης, και να παράσχουν μέτρα για τον ορισμό καταλλήλων στόχων πριν από το τέλος του 2016 ώστε να επιτευχθούν οι αναγκαίες μειώσεις εκπομπών για το στόχο των 2°C.